Rzeźba Charytatywności została umieszczona przed pawilonem chirurgicznym na terenie jiczyńskiego szpitala (VP512) tuż przed uroczystym otwarciem obiektu w czerwcu 1930 roku. Jednak jej projekt Antonín Mára (1877-1946), profesor Państwowej Przemysłowej Szkoły Rzeźby i Kamienia w Hořicach, wykonał już w 1911 roku. Historia powstania rzeźby odzwierciedla zatem wpływy społeczno-polityczne różnych okresów, które miały również wpływ na jej ostateczny wygląd.
Zespół rzeźb, składający się z czterech części, został umieszczony na cokole w kształcie nieregularnego sześciokątnego graniastosłupa, wykonanego według projektu Emila Dufka (1877-1957), profesora z Hořic, architekta i konserwatora zabytków. Obie części zostały wykonane z piaskowca przez mistrza kamieniarskiego Jaroslava Jedličkę z Vojic w pracowniach szkoły w Hořicach. Alegoryczna scena przedstawiająca miłość do cierpiącego bliźniego zdominowana jest przez postać kobiecą, która pochyla głowę nad leżącym starcem, a jednocześnie drugą ręką obejmuje stojącą obok dziewczynkę. Wyraźna symbolika wskazuje na to, że zespół rzeźb został zamówiony przez Radę Powiatową Jiczyna w 1909 roku dla nowo wybudowanych naprzeciwko sobie budynków sierocińca (1898) i budynku infirmerii (1908), znajdujących się na początku dzisiejszej ulicy Bolzanova. Neorenesansowy jednopiętrowy budynek sierocińca został zbudowany według projektu Bedřicha Peka. Plany budynku infirmerii z charakterystycznymi szczytami w fasadzie, do którego po pożarze miejskiego szpitala na Nowym Mieście w 1908 roku prowizorycznie przeniesiono także szpital, opracował architekt Ferdinand Brož. Propozycje powstania obu budynków, które na przestrzeni lat zostały znacznie przebudowane, pojawiły się w związku z jubileuszem panowania cesarza Franciszka Józefa. Według Františka Kaski, autora publikacji Historie jičínských soch (Historia jiczyńskich rzeźb), znalazło to również odzwierciedlenie w projekcie rzeźby Charytatywności autorstwa Antonína Máry, który miał nadać centralnej kobiecej postaci ubranej w królewski płaszcz szlachetny wizerunek cesarzowej Elżbiety o delikatnych rysach i charakterystycznej fryzurze przypominającej koronę. Jednak z powodu nieznanych okoliczności realizacja rzeźby Charytatywności, która początkowo miała być umieszczona w rogu ogrodu szpitala, opóźniała się. Następnie nadeszła I wojna światowa i rzeźba pozostała niedokończona w pomieszczeniach szkoły rzeźbiarskiej w Hořicach. Dopiero w 1924 roku, po zakończeniu pierwszego etapu budowy ówczesnego Powiatowego Powszechnego Szpitala Publicznego, zaczęto ponownie rozważać zamiar umieszczenia zespołu rzeźb na terenie nowo powstałego kompleksu. Chociaż rada miejska opowiadała się za umieszczeniem rzeźby w pierwotnie planowanym miejscu, komisja składająca się z przedstawicieli miasta, powiatowej komisji administracyjnej i specjalistów, w tym architekta Čeňka Musila i rzeźbiarza Karla Stuchlíka, zdecydowała się na park przyszpitalny. Rzeźba została zrealizowana w 1926 roku, jednak według zmodyfikowanego modelu. Oprócz usunięcia kuli starca, zmiany są szczególnie widoczne w postaci kobiety, której głowa została całkowicie zastąpiona. Ponadto, niestety brakuje gestu jej prawej ręki; chociaż skierowana jest w stronę leżącego starca, nie oferuje mu już aktywnie pomocy.
Zespół rzeźb, który zlokalizowano na osi z fasadą pawilonu chirurgicznego i wejściem do kompleksu szpitalnego, musiał zostać w 2024 roku przeniesiony bliżej wejścia ze względu na utworzenie korytarza łączącego z nowym pawilonem.
(GA)
